
Klik hier om de video te bekijken
Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al -Fatihah, reciteerde Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad (aba) de volgende verzen van de Heilige Koran:
“En zegt niet van degenen, die voor Allah’s zaak zijn gedood, dat zij dood zijn – neen, zij leven, maar gij bemerkt het niet. En Wij zullen u een weinig beproeven door vrees, honger, verlies van bezittingen, levens en vruchten; maar verkondig blijde tijdingen aan de geduldigen. Zij die, wanneer een rampspoed hen achterhaalt, zeggen: “Voorzeker, wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren”. (De Heilige Koran, 2:155-157)
Een nieuwe pagina in de geschiedenis van Afrika en Ahmadiyyat
Zijne Heiligheid (aba) zei dat dit is wat de Almachtige God heeft gezegd over degenen die hun leven opofferen ter wille van God – dat ze niet dood zijn, maar dat ze leven. Al meer dan een eeuw offeren Ahmadi’s hun leven ter wille van God. Zijn hun offers voor niets geweest? Neen. Integendeel, God verhief niet alleen de naam en status van die martelaren, Hij maakte er ook een middel van voor de voortdurende vooruitgang van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap. Dit zijn de mensen die het succes van de achterblijvers mogelijk maken; hoe kunnen ze dan als dood worden beschouwd?
Zijne Heiligheid (aba) zei dat deze martelaren begonnen met Hazrat Sahibzada Abdul Latif Shaheed (ra). Vervolgens was er in Afrika een oprechte Ahmadi in Congo die in 2005 de marteldood stierf. De afgelopen dagen is de liefde, loyaliteit, oprechtheid, het vaste geloof en de vastberadenheid die de Ahmadi’s in Burkina Faso hebben getoond verbazingwekkend en hun voorbeeld staat op zichzelf. Toen hun werd verteld om afstand te doen van de Beloofde Messias (as) en te verklaren dat Jezus (as) in de hemel leeft om hun leven te redden, antwoordden ze dat hun leven op een of andere dag zal eindigen, maar ze zullen hun leven niet verliezen terwijl ze hun geloof opgeven. Daarna presenteerden ze de een na de ander hun leven ter wille van God. Hun vrouwen en kinderen moesten toekijken, maar niemand huilde, ze toonden het grootste geduld. Dit zijn dus de mensen die de geschiedenis zijn ingegaan van niet alleen Afrika, maar Ahmadiyyat over de hele wereld. Ze hebben het eeuwige leven voor zichzelf verworven. Ze vervulden hun eed om hun leven, rijkdom en tijd op te offeren. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah hen moge maken tot de ontvangers van de beloningen die zijn beloofd aan degenen die hun leven opofferen voor Hem.
Negen martelaren van Burkina Faso op de weg van Allah
Zijne Heiligheid (aba) zei dat op 11 januari in de Mahdi Abad-gemeenschap van Dori, Burkina Faso, 9 Ahmadi’s de marteldood zijn gestorven omdat ze hun geloof niet afzwoeren. Volgens rapporten kwamen 8 mensen op 4 motorfietsen naar de Ahmadiyya-moskee op het moment van het avondgebed (Isha). Ze lieten een aankondiging doen dat iedereen snel naar de moskee moest komen, omdat er enkele mensen waren gekomen om hen te ontmoeten. Vervolgens vroegen ze wie de imam van de moskee was en wie de plaatsvervangend imam was. Ze stelden verschillende vragen over het geloof van Ahmadi’s, waarop de imam zelfverzekerd antwoorden gaf. Ze vroegen of Jezus (as) nog leeft of is overleden, waarop de imam antwoordde dat de Ahmadiyya-overtuiging is dat Jezus (as) is overleden. Hij vertelde hen toen ook over de komst van de Beloofde Messias (as). Vervolgens brachten ze foto’s van de Beloofde Messias (as) en de kaliefen en de imam gaven een inleiding aan hen allemaal. Ze antwoordden toen dat – God verhoede – de Beloofde Messias (as) vals was in zijn bewering. De terroristen vormden vervolgens groepen van alle aanwezigen in de moskee, waarbij kinderen, jongeren en ouderen werden gescheiden. Er waren ook ongeveer 11 of 12 vrouwen in de moskee aanwezig. Vervolgens namen de terroristen de oudsten mee naar de binnenplaats van de moskee. Er waren toen 10 ouderen, waaronder één met een kwaal, die door de terrorist werd geïnstrueerd om binnen te blijven. Terwijl ze buiten waren, zeiden de terroristen dat iedereen die Ahmadiyyat opgaf, gered zou worden. De imam antwoordde dat als ze hem wilden onthoofden, ze dat konden, maar hij zou de waarheid niet verloochenen nadat hij die had gevonden. Ze legden hem op de grond met een mes in zijn nek, maar hij zei dat als ze hem wilden doden, ze hem rechtop moesten laten staan. Hierop schoten ze hem neer, en dus was de eerste martelaar Imam Alhaj Boureima Bidiga.
Een buitengewoon voorbeeld van standvastig in het geloof blijven
Zijne Heiligheid (aba) zei dat hierna de terroristen dachten dat wanneer ze dit zagen, de anderen bang zouden worden en hun geloof zouden verloochenen. Ze gingen verder met de volgende oudste, maar hij zei dat hij nooit afstand kon doen van Ahmadiyyat en hij was tevreden met het volgen van het pad van de imam. Hierop schoten ze hem door het hoofd. Toen gingen de terroristen één voor één naar de rest, stelden hen dezelfde vraag, kregen hetzelfde antwoord, en ze ontmoetten allemaal dezelfde eer van het martelaarschap. Ze toonden allemaal het hoogste niveau van geduld en doorzettingsvermogen. Hun geloof wankelde geen moment, ondanks het feit dat ze hun broeders de marteldood zagen sterven en ze gaven allemaal hetzelfde antwoord. Elke martelaar doorstond ongeveer 3 kogels. Twee van de martelaren waren ook tweelingbroers. Toen 8 mensen de marteldood waren gestorven, bleef AG Adamane Agouma als laatste over, hij was 44 jaar oud en de jongste onder de martelaren. De terroristen zeiden dat hij de jongste was en zijn leven moest redden. Hij antwoordde stoutmoedig dat hij bereid was zijn leven op te offeren, net als zijn ouderen, en ook hij sneuvelde vervolgens.
Zijne Heiligheid (aba) zei dat met verwijzing naar een droom die hij zag over Hazrat Sahibzada Abdul Latif Shaheed (ra), de Beloofde Messias (as) opmerkte dat God anderen zoals hij zou sturen. De gebeurtenissen in Burkina Faso zijn daar zeker een vervulling van.
Zijne Heiligheid (aba) zei dat de hele beproeving ongeveer anderhalf uur duurde. Men kan zich alleen maar afvragen hoeveel moeite de kinderen en andere aanwezigen hebben moeten doorstaan om toe te zien hoe hun ouderen de marteldood stierven. De terroristen vertrokken niet onmiddellijk en gingen door met het uiten van dreigementen, zeggend dat anderen die Ahmadiyyat niet verloochenden hetzelfde einde zouden krijgen.
Oprichting van de Mahdi Abad-gemeenschap in Burkina Faso
Zijne Heiligheid (aba) zei dat de gemeenschap van Mahdi Abad werd opgericht in 1989. In 1999 accepteerde een meerderheid van een nabijgelegen dorp Ahmadiyyat. De imam van het gebied was Alhaj Ibrahim Bidiga die een Wahabi imam was. Hij bekeerde zich tot Ahmadiyyat na veel onderzoek en studie. Hij werd toen een onverschrokken soldaat van Ahmadiyyat. Toen hij geconfronteerd werd met de optie om Ahmadiyyat op te geven, vroeg hij hoe hij, nadat hij de waarheid had gezien die wordt bevestigd door de Heilige Koran en de Ahadith (uitspraken van de Heilige Profeet (vzmh)), de waarheid kon opgeven? In 2004, als gevolg van het vinden van goud in hun dorp, verplaatste een mijnbouwbedrijf hen naar een ander gebied. De meeste van deze mensen waren Ahmadi, en dus na het schrijven aan de kalief, werd dit gebied Mahdi Abad genoemd. In 2008 creëerde IAAAE het eerste modeldorp in dit gebied, het allereerste in zijn soort.
Zijne Heiligheid (aba) zei dat de terroristen de mensen bang hadden gemaakt, er was een angst dat als de lichamen werden meegenomen, de terroristen zouden terugkeren. Het nabijgelegen legerkamp stuurde niemand ondanks op de hoogte te zijn gebracht en pas de volgende ochtend arriveerde er beveiligingspersoneel. De sneuvelaars werden begraven op de ochtend van 12 januari.
Negen stralende sterren van Ahmadiyyat
Zijne Heiligheid (aba) zei dat hij de details van elk van de martelaren zou geven.
Alhaj Boureima Bidiga .
Hij woonde voor zijn studie enige tijd in Saoedi-Arabië. Hij was een geleerde van de Tamasheq-taal, vooral van het commentaar van de Heilige Koran in deze taal. Voordat hij Ahmadiyyat accepteerde, was hij de belangrijkste imam van verschillende gebieden en veel geleerden kwamen bij hem verblijven om te leren en te profiteren van zijn kennis. Soms liep dit aantal op tot vijfhonderd en bleven ze een week bij hem. De eerste keer dat hij over Ahmadiyyat hoorde, was op een markt. Toen hij hoorde dat Ahmadi’s geloven in de dood van Jezus en de komst van de Beloofde Messias (as), ging hij naar het missiehuis in Dori om meer te weten te komen. Hij accepteerde Ahmadiyyat na veel onderzoek. Zijne Heiligheid (aba) zei dat sommige tegenstanders zeggen dat de Ahmadiyya-gemeenschap tot doel heeft arme mensen te bekeren, maar deze martelaren hebben dit ook weerlegd, want hij is een voorbeeld van degenen die Ahmadiyyat accepteerden na veel onderzoek en studie. In 2000 reisde hij naar het Verenigd Koninkrijk om de jaarlijkse conventie (Jalsa Salana) bij te wonen. Hij had een enorme passie voor de verspreiding van de Islam. Het leek alsof hij nergens anders zoveel om gaf als om dit. Hij ontving vele doodsbedreigingen, maar hij reageerde nooit hard. Veel grote geleerden van het gebied accepteerden Ahmadiyyat vanwege zijn inspanningen en veel dorpen kwamen ook bij Ahmadiyyat vanwege zijn inspanningen. Hij had een diepe liefde voor de kalief; hij zat en luisterde aandachtig naar de lessen die de kalief met kinderen hield, ondanks dat hij helemaal geen Urdu kende. Hij zei dat het een eer voor hem was om alleen maar te zitten en naar de kalief te luisteren. Veel van zijn studenten werken nu als plaatselijke zendelingen in verschillende gebieden van Burkina Faso. Hij verrichtte regelmatig de vijf dagelijkse gebeden in de moskee. Hij had twee vrouwen en 11 kinderen. Zijne Heiligheid (aba) getuigde van zijn sterk geloof en vastberadenheid en presenteerde ook de persoonlijke verslagen van velen die positief door hem werden beïnvloed. Zijne Heiligheid (aba) zei met betrekking tot de oprechtheid van de mensen in Burkina Faso, dat hij tijdens een rondreis daar opmerkte dat wanneer mensen hem ontmoetten, ze hem altijd probeerden te omhelzen. Zelfs de vierde kalief (rh) heeft ooit verklaard dat hij de grond van Burkina Faso vruchtbaar vond en bereid was de waarheid te accepteren.
AG Maniel Alhassane
Hij was boer van beroep. Hij accepteerde Ahmadiyyat in 1999 en behoorde tot de meest vooraanstaande Ahmadi’s in het dorp. Hij had veel liefde voor Khilafat. Hij was regelmatig in zijn gebeden, het doen van financiële opofferingen en bracht altijd offers in het belang van de Gemeenschap. Hij was door iedereen geliefd. Hij liep altijd voorop bij het vervullen van elke oproep aan de Gemeenschap.
A.G. Maliel Ousseni
Hij was de tweelingbroer van de bovengenoemde martelaar. Hij aanvaardde ook Ahmadiyyat in 1999. Hij was een van degenen die Imam Boureima naar het Dori-missiehuis vergezelden om meer over Ahmadiyyat te leren. Hij verrichtte regelmatig de vijf dagelijkse gebeden en de vrijwillige gebeden voor zonsopgang.
AG Hamidou Abdouramanae
Hij accepteerde Ahmadiyyat in 1999. Hij was ook boer van beroep. Hij was erg vriendelijk en woonde altijd programma’s bij die door de Gemeenschap werden georganiseerd. Hij leerde zijn familie altijd om gehecht te blijven aan de gemeenschap. Hij keek regelmatig naar MTA.
A.G. Ibhrahim Souley
Hij was ook boer van beroep. Hij verrichte altijd gebeden in gemeenschap en bracht financiële offers. Hij bezat grote kennis en voerde wetenschappelijke discussies. Hij was erg vriendelijk en zachtaardig, en behandelde iedereen met vriendelijkheid.
AG Soudeye Ousmane
Hij was een oprechte Ahmadi, die altijd zijn tijd en geld aanbood. Hij hielp mee met de bouw van de moskee in Mahdi Abad. Hij bood altijd het inkomen dat hij verdiende eerst aan in het belang van de gemeenschap. Hij hielp ook anderen in nood waar hij kon.
AG Maguel Agali
Hij accepteerde Ahmadiyyat in 1999 samen met zijn vader. Hij was een zeer oprechte Ahmadi. Hij was regelmatig in zijn gebeden en het doen van financiële offers.
A.G. Idrahi Moussa
Hij was ook boer van beroep. Hij was een actieve Ahmadi en verrichtte regelmatig zijn gebeden. Hij bracht tijd door in de moskee terwijl hij bezig was met het gedenken van God. Hij schreef regelmatig brieven aan de kalief en bad ook voor hem.
AG Adramane Agouma
Hij was de jongste onder de martelaren. Hij accepteerde Ahmadiyyat op 20-jarige leeftijd. Daarna nam zijn gehechtheid aan de Ahmadiyya-gemeenschap alleen maar toe. Toen de terroristen de moskee binnenkwamen en vroegen wie de plaatsvervangend imam was, verklaarde hij stoutmoedig dat hij het was. Hij kwam altijd als een van de eersten bij de moskee aan. Hij bracht ook zijn kinderen naar de moskee om ze ook gehecht te houden. Hij was een ervaren fietser en fietste in 2008 zelfs naar Ghana.
Zijne Heiligheid (aba) zei dat dit de stralende sterren van Ahmadiyyat zijn. Ze hebben ons een voorbeeld nagelaten. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah hun nageslacht in oprechtheid moge vergroten. De vijand kan denken dat ze Ahmadiyyat met hun martelaarschap uit het gebied zullen elimineren, maar als God het wil, zal Ahmadiyyat alleen maar toenemen in het gebied. Zijne Heiligheid (aba) zei dat de lokale gemeenschap zorgvuldig een plan moet bedenken om de boodschap van Ahmadiyyat te blijven verspreiden. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah de families geduld moge blijven schenken.
Zijne Heiligheid (aba) zei dat om de families van martelaren te helpen ondersteunen, er ten tijde van de Vierde Kalief (rh) een fonds is opgericht, het Syedna Bilal Fonds. Zijne Heiligheid (aba) zei dat mensen sinds dit incident rechtstreeks donaties voor deze mensen hebben gestuurd, maar mensen moeten deze fondsen doneren aan het Syedna Bilal Fonds en specificeren dat deze donatie specifiek is voor de families van de martelaren in Burkina Faso. Zijne Heiligheid (aba) zei dat dit geen gunst is, maar dat het de verantwoordelijkheid van de Gemeenschap is om voor hen te zorgen.
Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah de status van deze martelaren moge blijven verhogen. Moge hun martelaarschap vruchten afwerpen en het middel zijn waardoor de boodschap van de Heilige Profeet (vzmh) zich snel over de wereld verspreidt.
Begrafenisgebeden
Zijne Heiligheid (aba) zei dat hij naast de negen martelaren ook bij afwezigheid de begrafenisgebeden zou leiden van de volgende oprechte leden:
Dokter Karimullah Zirvi
Hij kwam uit de VS en was de zoon van Sufi Khuda Bakhsh Zirvi. Dokter Karimullah Zirvi overleed op 4 januari 2023. Hij was ook de schoonzoon van Malik Saifur Rahman. Hij was een groot geleerde; hij heeft verschillende boeken geschreven en de gemeenschap op verschillende manieren gediend. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah hem vergiffenis en genade moge schenken
Amatul Latif Zirvi
Ze was de vrouw van dr. Karimullah Zirvi en de dochter van Malik Saifur Rahman. Ze overleed op 6 januari 2023, twee dagen na het overlijden van haar man. De naam van haar moeder was Amatul Rashid Shaukat, die diende als redacteur van het tijdschrift Al-Misbah in Rabwah. Ze bezat een grote intellectuele bekwaamheid en had ook de mogelijkheid om de Gemeenschap te dienen. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah haar vergiffenis en genade moge schenken. Haar broer schrijft dat zowel man als vrouw grote liefde voor elkaar koesterden. Ze doorstonden moeilijkheden, maar klaagden nooit. Ze waren beide oceanen van kennis en zorgden tot hun laatste dagen met liefde voor iedereen om hen heen.
Samenvatting vrijdagpreek door de Ishaat team MKA NL. De Ishaat team neemt de volledige verantwoordelijkheid voor eventuele fouten of miscommunicatie in deze samenvatting van de vrijdagpreek