Klik hier om de video te bekijken

Na het reciteren van Tashahhud, Ta`awwuz en Surah al-Fatihah zei Zijne Heiligheid Hazrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) dat alle lof aan Allah toekomt, want vandaag wordt in Duitsland op grote schaal de Jalsa Salana (Jaarlijkse Conventie) gehouden, na een gat van vier jaar.

Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah alle aanwezigen in staat zou stellen het ware doel van Jalsa te bereiken. Ze moeten niet blij zijn alleen al met het feit dat ze weer bijeen zijn gekomen en elkaar kunnen ontmoeten. Het belangrijkste doel waarvoor de Beloofde Messias ^(as) deze conventie heeft ingesteld, is het bevorderen van spiritualiteit en religieuze kennis, het vergroten van de verbinding en liefde voor God, het volledig volgen van de Heilige Profeet ^(vzmh) en het liefhebben van hem, voor de toekomst, liefde voor de wereld te verminderen en voorrang te geven aan het geloof.

100 jaar Ahmadiyyat in Duitsland

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat het dit jaar ook 100 jaar geleden is sinds de oprichting van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap in Duitsland. Het Duitse volk is hierover zeer opgewonden. Het is beslist een kwestie van geluk dat de Gemeenschap hier 100 jaar geleden werd opgericht. In feite bereikte de feitelijke boodschap van de Beloofde Messias ^(as) Duitsland zelfs al tijdens zijn leven. In werkelijkheid moeten we echter analyseren wat we de afgelopen honderd jaar hebben bereikt. Aanvankelijk waren er slechts enkele Ahmadi’s in Duitsland. Toen de omstandigheden voor Ahmadi’s in Pakistan verslechterden, begonnen ze ook naar Duitsland te migreren. Ze zijn naar Duitsland gekomen vanwege hun geloof, en dus kunnen ze hun geloof vrijelijk belijden zonder angst voor vervolging. Daarom hadden ze een deugdzame verandering in zichzelf moeten bewerkstelligen, daar standvastig in moeten blijven en dezelfde deugd bij hun kinderen moeten bewerkstelligen. Is dit bereikt? Als dat zo is, dan is dit de ware manier waarop het 100-jarig bestaan van de Gemeenschap in Duitsland gevierd kan worden. Als dat niet het geval is, heeft het vieren op wereldse wijze geen waarde. Als wereldsgezindheid en materialisme ons hebben weggetrokken van de religieuze plichten waar de Beloofde Messias ^(as) ons aan heeft herinnerd en die onze belofte van trouw rechtvaardigt, dan zijn 100-jarige vieringen van geen enkele waarde.

Verantwoordelijkheden van Ahmadi-moslims

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij bepaalde citaten van de Beloofde Messias ^(as) zou presenteren met betrekking tot onze verantwoordelijkheden.

Zijne Heiligheid ^(aba) citeerde de Beloofde Messias ^(as), die zei dat men niet tevreden moet worden na simpelweg trouw te hebben gezworen, want dit is slechts het omhulsel. Die werkelijke essentie is wat erin zit. Als iemand die beweert geloof te hebben en trouw heeft gezworen, geen begrip heeft van beide zaken, dan moet hij of zij bang blijven. Ze moeten analyseren of ze slechts een omhulsel zijn of dat er iets in zit. Ze moeten bedenken dat zonder de essentie slechts een omhulsel geen waarde heeft in de ogen van God. Niemand weet wanneer ze zullen sterven, maar iedereen kan er zeker van zijn dat ze op een bepaald moment zullen overlijden, en daarom moeten ze niet alleen op claims vertrouwen. Totdat een persoon niet meerdere keren een soort dood over zichzelf teweegbrengt en geen stadia van vooruitgang doormaakt, kan hij of zij het doel van zijn schepping niet bereiken. Een dergelijke norm kan alleen worden bereikt door niet toe te staan dat wereldsgezindheid de overhand krijgt en voorrang krijgt op iemands geloof.

Ware betekenis van voorrang geven aan iemands geloof over de hele wereld

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Beloofde Messias ^(as) zei dat hij niet wil dat zijn volk lui wordt, terwijl hij uitlegt of het geven van voorrang aan het geloof over de wereld betekent dat je de wereld helemaal in de steek moet laten. Ze moeten zeker bezig zijn met hun zaken, maar het mag niet zo zijn dat ze niet eens tijd hebben voor gebed. Ze mogen God niet vergeten. Als het tijd is om te werken, moeten ze werken, en als het tijd is om te bidden, moeten ze bidden. Kijk naar het voorbeeld van de metgezellen, die, wat er ook gebeurde, God en Zijn aanbidding nooit in de steek lieten. Zelfs in de moeilijkste tijden, zelfs in tijden van oorlog, zijn ze God en Zijn aanbidding nooit vergeten. Totdat het Islamitische geloof door iemands aderen stroomt, kunnen ze geen echt succes vinden. Als iemand de Koran verlaat, zal hij met een soort hel op deze aarde te maken krijgen. Als het voorgeschreven middel van een arts na een tijdje niet werkt, dan schrijft de arts een nieuw middel voor. Maar in de wereld en vooral in het Westen lijden mensen verlies na verlies. Ze zijn God vergeten. Het ware pad naar succes ligt in een verbinding met God. Als moslim kun je niet twee wegen bewandelen; ze kunnen geen aanspraak maken op geloof, maar hun daden weerspiegelen de wereld.

Zijne Heiligheid ^(aba) citeerde de Beloofde Messias ^(as) , die zei dat men zijn wereldse werk of zaken niet moet opgeven. Zelfs de Metgezellen hadden zaken, maar zij deden dit terwijl zij voorrang gaven aan hun geloof over de hele wereld. Om deze reden zijn ze nooit ten prooi gevallen aan de aanvallen van Satan. Niets heeft hen er ooit van weerhouden hun geloof te praktiseren of uit te drukken. Degenen die zich volledig aan de wereld wijden, worden vatbaar voor de aanvallen van Satan. Aan de andere kant staan degenen die zich zorgen blijven maken over de vooruitgang van het geloof, bekend als het Volk van Allah, en overwinnen altijd Satan en zijn trucs. Net zoals iemand vooruitgang maakt in zaken, heeft God het streven naar vooruitgang in geloof een soort zaak genoemd, zoals Hij zegt:

‘O jullie die geloven! Zal ik je wijzen op een koopje dat je zal redden van een pijnlijke straf?’ (De Heilige Koran, 61:11)

Het belang van het met grote aandacht lezen van de Koran

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat, hoewel hij verklaarde dat de Heilige Koran met grote aandacht gelezen moet worden, de Beloofde Messias ^(as) zei dat de geschriften van voorgaande religies slechts verhalen presenteren, terwijl de Heilige Koran ze op een manier heeft gepresenteerd in een intellectueel licht. Louter verhalen kunnen niet de weg naar verlossing verschaffen. Daarom moet men zorgvuldig nadenken over de Heilige Koran, die vol licht, wijsheid en kennis is. Zonder de Heilige Koran kan men geen licht en wijsheid in zijn praktische leven vestigen. Men moet de Heilige Koran niet lezen als een boek met louter verhalen, maar eerder als een filosofie. Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat velen verschillende vragen hebben; als ze de Heilige Koran zouden lezen en erover nadenken, zouden ze de antwoorden daarin vinden.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat als iemand eenmaal over de Heilige Koran nadenkt en de geboden van God leert, hij ook een relatie met God moet ontwikkelen. Deze verbinding komt tot stand door aanbidding. De grootste vorm van aanbidding is Salat (de dagelijkse gebeden). Daarom moet een Ahmadi zichzelf analyseren en nadenken over de mate waarin hij zijn gebeden heeft gevestigd. De Beloofde Messias ^(as) stelt dat als iemand rampspoed wil vermijden, hij of zij een verbinding met God tot stand moet brengen en een verandering in zichzelf teweeg moet brengen, zoals God zegt:

‘Zeker, Allah verandert de toestand van een volk niet totdat zij veranderen wat in hun hart is.’ (De Heilige Koran 12:12)

Rechtschapenheid en een verbinding tot stand brengen met de Almachtige God

Zijne Heiligheid ^(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias ^(as), die stelt dat de wortel van het ware geloof, het geloof in God is, wat neerkomt op het hebben van gerechtigheid. Iemand die God vreest, raakt nooit verloren, maar krijgt hulp uit de hemel. Als God iemand steunt en iemand beschermt, dan zou de hele wereld samen kunnen komen, maar ze zouden die persoon geen kwaad kunnen doen. Hoewel wereldse middelen moeten worden gebruikt, mag er niet op worden vertrouwd; er moet veeleer op de Schepper van die middelen worden vertrouwd.

Zijne Heiligheid ^(aba) citeerde verder de Beloofde Messias ^(as) dat als iemand iets moois ziet, hij of zij zich dat zal herinneren. Als ze echter iets onaangenaams zien, zal dit ook in hun gedachten blijven. Als ze er echter geen verband mee hebben, zullen ze het zich niet herinneren. Hetzelfde is het geval met degenen die geen plezier hebben gevonden in het gebed. Ze vragen zich af waarom ze hun slaap moeten opgeven om vroeg wakker te worden en te bidden. Een dronkaard stopt niet met drinken totdat hij dronken is. Een begripvol persoon kan dit voorbeeld gebruiken, in de zin dat men moet blijven bidden, zodat hij of zij het ware plezier in het gebed kan vinden. Net zoals een dronkaard een doel heeft, zou de hele focus van het gebed moeten liggen op het vinden van dat plezier in het gebed.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat we de staat van onze gebeden moeten analyseren. Als we onze gebeden beschermen, doen we recht aan onze belofte van trouw, anders is het een zaak van grote zorg.

Zijne Heiligheid ^(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias ^(as) , die zei dat de relatie van een leider en een volgeling zou moeten zijn als die van een leraar en een leerling. Net zoals een leerling baat heeft bij zijn leraar, moet een volgeling ook baat hebben bij zijn leider. Maar als een leerling een relatie onderhoudt met zijn leraar, maar geen vooruitgang boekt op academisch vlak, heeft dat geen enkel nut. Dat geldt ook voor een volger. Als een gelovige niet streeft naar vooruitgang, dan valt hij. Er was niemand completer en volmaakter dan de Heilige Profeet ^(vzmh) , toch bad hij nog steeds: ‘O mijn Heer, vermeerder mij in kennis.’ Hoe kunnen we dan vertrouwen op onze eigen kennis? In eerste instantie zal een kind dat meetkunde bestudeert, verbijsterd naar verschillende vormen kijken, maar naarmate zijn kennis vordert, kijken ze naar diezelfde dingen omdat ze een grote betekenis hebben. Iemand die trouw heeft gezworen, heeft dat gedaan door datgene op te geven wat ijdel is, maar als zij geen vooruitgang boeken in hun kennis, welk voordeel levert hun belofte hen dan op? Het geloof van sommige mensen wankelt omdat ze geen vooruitgang boeken in hun kennis, of omdat ze met hun eigen verklaringen komen. Als we aandacht besteden aan religieuze kennis, zal ons geloof in God ook toenemen.

De manier om de waarheid te herkennen

Zijne Heiligheid ^(aba) citeerde de Beloofde Messias ^(as), die zei dat tenzij iemand met een waar hart zoekt, hij de waarheid niet zal herkennen. Dat is al meer dan 130 jaar het geval met de tegenstanders van de Beloofde Messias ^(as). De Beloofde Messias^(as) zei dat het was voorzegd dat de Messias die zou komen een verzinsel zou worden genoemd, een onwetende, en dat hij een nieuwe religie zou hebben gebracht. Degenen die nadenken en wachten, ontdekken echter dat de waarheid zich manifesteert. Sommigen begrijpen de vereisten van het profeetschap niet en uiten in hun onwetendheid onwaarheden. Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hetzelfde vandaag de dag wordt gedaan wanneer bepaalde mensen de boeken van de Beloofde Messias ^(as) lezen en valse beschuldigingen uiten. In ieder geval is het onze plicht om te proberen hen te redden en de boodschap van de Beloofde Messias ^(as) niet alleen aan moslims over te brengen, maar aan de hele wereld. Zelfs na honderd jaar zijn we er niet in geslaagd de boodschap van de Islam aan heel Duitsland over te brengen. Wij moeten hierover nadenken.

Het overbrengen van de boodschap van Ahmadiyyat aan de wereld en het vestigen van de eenheid van God

Zijne Heiligheid ^(aba) citeerde verder de Beloofde Messias ^(as), die zei dat het onze plicht is om de boodschap van Ahmadiyyat over te brengen aan de wereld, inclusief het Westen, waar een man als God is beschouwd. Men moet zich niet laten intimideren of onder de indruk brengen van de waargenomen vooruitgang in Europa of het Westen. In plaats daarvan moeten we altijd onthouden dat we Ahmadiyyat niet hebben geaccepteerd om de wereld te bereiken, maar dat we dit eerder hebben gedaan om een levende verbinding met God tot stand te brengen.

Zijne Heiligheid ^(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias ^(as), die zei dat het doel van zijn komst was om de eenheid van God, moraliteit en spiritualiteit te vestigen. We moeten analyseren of dit ons grootste verlangen en doel is. Er zou niets groters voor ons moeten zijn dan een verbinding met God. Waar we moskeeën bouwen, moeten we ze ook bevolken. Ahmadi’s moeten er ook altijd naar streven om de hoogste morele normen te bereiken. Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat wanneer hij naar verschillende moskee-inauguraties gaat, mensen de grote moraal uiten die ze van Ahmadi’s hebben gezien. Deze hoge moraal moet echter niet alleen aan de dag worden gelegd, maar veeleer later moet ook de ware Islam Ahmadiyyat worden geïntroduceerd. Dan wordt ware spiritualiteit gevestigd wanneer iemand de hoogste normen bereikt voor het vervullen van de rechten van God en de rechten van Zijn schepping.

Doelen voor de nieuwe eeuw

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Amir van de Gemeenschap in Duitsland hem vroeg wat hun doel voor de volgende eeuw zou moeten zijn. Ten eerste: zijn de weinige dingen die in het licht van de geschriften van de Beloofde Messias ^(as) zijn gepresenteerd, verwezenlijkt? Velen hebben aangegeven dat zij voor het eerst over de ware leerstellingen van de Islam horen. Dit betekent dat het tentoonspreiden van goede zeden of het verspreiden van pamfletten nog niet de taak heeft volbracht om de boodschap van Islam Ahmadiyyat te verspreiden . De richtlijnen voor de volgende eeuw zijn dus precies de aspecten die gepresenteerd worden in het licht van de leringen van de Beloofde Messias ^(as). De Gemeenschap in Duitsland zou de nieuwe eeuw moeten ingaan met een hernieuwde vastberadenheid om voorrang te geven aan het geloof over de hele wereld om zo ons ware doel te bereiken, en om de volgende generatie op te voeden zodat ze een verbinding met God hebben. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah de Almachtige ons daartoe in staat mag stellen.

OPMERKING: Ishaat team van Majlis Khuddam-ul-Ahmadiyya NL neemt de volledige verantwoordelijkheid voor eventuele fouten of miscommunicatie in deze samenvatting van de vrijdagpreek.

Klik hier om de video te bekijken

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, zei Zijne Heiligheid Hazrat Mirza Masroor Ahmad(aba) dat Allah de Almachtige het berouw van Zijn dienaren accepteert, op voorwaarde dat het echt berouw is en niet slechts het uitspreken van woorden.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat in de Heilige Koran staat dat Allah degenen die oprecht berouw tonen, rijkdom en nageslacht schenkt, en dat het een middel wordt om gered te worden van het ongenoegen van Allah de Almachtige. Op een bepaald moment in de Heilige Koran zegt Allah de Almachtige:

‘Zij zouden Allah, de Alomtegenwoordige, zeker met mededogen en Barmhartig hebben gevonden.’ (De Heilige Koran, 4:65)

Zijne Heiligheid(aba) zei echter dat de voorwaarde hiervoor is dat men oprecht vergeving zoekt en berouw toont. Het is opgetekend dat de Heilige Profeet (sa) eens zei dat voor iemand die echt berouw toont, het is alsof hij nooit in de eerste plaats heeft gedwaald. Men wordt veilig voor de slechte gevolgen van verkeerde daden. Toen haalde de Heilige Profeet (sa) het volgende vers aan:

‘Allah houdt van degenen die zich tot Hem wenden en houdt van degenen die zichzelf rein houden’ (De Heilige Koran, 2:223)

Wat is waar berouw?

Zijne Heiligheid(aba) zei dat de Heilige Profeet(sa) werd gevraagd wat waar berouw betekent. De Heilige Profeet(sa) antwoordde door te zeggen spijt en verdriet. Het is door dit te doen dat iemand zijn zonden vergeven kunnen worden en kan profiteren van de genade van Allah.

Zijne Heiligheid(aba) zei dat de Beloofde Messias(as) de voorwaarden voor waar berouw heeft geschetst. De eerste voorwaarde die hij stelde was het opgeven van slechte en kwade gedachten. Dit is een grote strijd die men moet leveren om tot waar berouw te komen.

Zijne Heiligheid(aba) zei dat de tweede voorwaarde voor waar berouw die de Beloofde Messias(as) stelde was dat men ware spijt en droefheid moet tonen. Zij moeten begrijpen dat de geneugten en verlokkingen van deze wereld tijdelijk zijn, en dat eraan gehecht blijven geen voordeel oplevert.

Zijne Heiligheid(aba) zei dat de derde voorwaarde die de Beloofde Messias(as) stelde voor waar berouw is om vastbesloten te zijn om nooit meer in de buurt van zulk kwaad te komen. Dit moet niet beperkt blijven tot een eenvoudige vastberadenheid, maar er moet een gezamenlijke inspanning gedaan worden om de slechte daden te vervangen door goede en deugdzame daden.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat vallen in het ene kwaad leidt tot een ander, en dan weer een ander. Daarom is het van groot belang om echt berouw te tonen. We moeten proberen onze harten te zuiveren en ons uiterste best doen om ervoor te zorgen dat we nooit tekortschieten in het vervullen van de rechten die we verschuldigd zijn aan Allah de Almachtige en die we verschuldigd zijn aan Zijn schepping. Het is noodzakelijk voor ons om altijd de leer van Allah, Zijn Boodschapper (sa) en de Beloofde Messias (as) uit te voeren om het doel van onze belofte van trouw te vervullen. Zonder inspanningen voor waar berouw, zou onze eed van zelf-reformatie hol zijn.

Zijne Heiligheid(aba) zei dat de Beloofde Messias(as) bij ontelbare gelegenheden de aandacht van zijn gemeenschap heeft gevestigd op waar berouw en in feite elke gelegenheid heeft aangegrepen om dit onderwerp te benadrukken. Zijne Heiligheid(aba) zei dat hij enkele uittreksels van de Beloofde Messias(as) over dit onderwerp zou presenteren.

De voordelen van het zoeken naar vergeving

Zijne Heiligheid(aba) citeerde de Beloofde Messias(as), die sprak over het voordeel van het zoeken naar vergeving. Hij zei dat de Moslim ummah twee vermogens zijn toegekend; één is het vermogen om kracht te verkrijgen, en de tweede is het vermogen om die kracht in de praktijk te tonen. Kracht kan worden verkregen door vergeving te vragen en hulp te zoeken. Net zoals mensen trainen door gewichten en andere middelen te heffen, versterkt het zoeken naar vergeving de ziel en ontwikkelt het doorzettingsvermogen van het hart. Ghafar verwijst ook naar bedekking; dus, door istighfar te doen – vergeving zoeken – streeft men ernaar om die emoties en passies te bedwingen en te bedekken die iemand verder weg van God brengen.

Zijne Heiligheid(aba) citeerde de Beloofde Messias(as), die zei dat de mens ongetwijfeld zwak geschapen is, waardoor hij zeker tekort zal schieten in het vervullen van bepaalde geboden. Dit maakt het zeker dat God zeker het berouw zal accepteren van hen die oprecht berouw tonen. Iemand zou berouw moeten hebben op een manier dat hij, zelfs als hij in een vuur geworpen zou worden, niet zou terugkeren tot het begaan van dezelfde slechte daad. Het is een van de grootste eigenschappen van Allah de Almachtige dat hij het ware berouw van mensen accepteert. Sommige mensen vragen zich af wat het voor zin heeft om berouw te tonen als ze het lot van de ondergang tegemoet gaan? Dit is echter zeker niet het geval. In feite aanvaardt God het berouw van hen die oprecht berouw tonen. Door te zeggen dat Hij de Barmhartige is die vaak terugkeert en dat Hij berouw aanvaardt, heeft God hoop gegeven. Als deze hoop er niet was geweest, hoe hadden mensen dan berouw kunnen tonen? Echt berouw leidt dus tot het aanvaarden van berouw.

Lippendienst is onvoldoende

Zijne Heiligheid(aba) citeerde verder de Beloofde Messias(as), die zei dat het zoeken naar vergiffenis niet beperkt kan blijven tot het uitspreken van louter prostrerende woorden, maar vergezeld moet gaan van echte inspanningen en daden met als doel het vermijden en elimineren van het kwaad uit iemands leven.

Zijne Heiligheid(aba) citeerde de Beloofde Messias(as), die zei dat rampen die de wereld treffen een middel zijn om de aandacht van de mensen te vestigen op het meer zoeken naar vergeving. Zijne Heiligheid(aba) zei dat in het licht van de omstandigheden in de wereld van vandaag en de oorlog die op de rand van de afgrond staat, we allemaal moeten toenemen in het oprecht zoeken naar vergeving. Er zijn mensen die zeggen dat ze al duizenden keren om vergeving hebben gevraagd en dat er niets is veranderd. Maar als hen gevraagd wordt naar de betekenis van echt vergeving zoeken, zijn ze niet op de hoogte. Men moet dus altijd berouw zoeken met een oprecht hart, en op dezelfde manier het vermogen zoeken om in de toekomst goede daden te verrichten. Anders kan alleen het uitspreken van de woorden om vergeving te vragen geen echt effect hebben. Wat de tong uitspreekt moet een weerspiegeling zijn van wat er werkelijk in het hart woont. Dan kan God leed en onheil afwenden voordat het toeslaat.

Echt berouw brengt een volledige verandering in een persoon teweeg

Zijne Heiligheid(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias(as) die zei dat na het afleggen van trouw aan hem, als iemands behandeling van hun vrouw hetzelfde blijft, of de manier waarop ze hun kinderen behandelen hetzelfde blijft, hun eed van trouw geen waarde heeft. In plaats daarvan zou iemand, nadat hij trouw heeft gezworen, zo’n voorbeeld moeten stellen dat anderen doet getuigen dat er een ware verandering in deze persoon is gekomen. Dit is precies wat het resultaat van waar berouw zou moeten zijn.

Het zoeken naar vergeving van de Profeten

Zijne Heiligheid(aba) citeerde verder de Beloofde Messias(as), die een verhaal aanhaalde waarin de Heilige Profeet(sa) huilde en vervolgens de mensen toesprak en zei dat rampspoed als mieren aan ieder mens vastzitten, en dat de enige manier om ervan gered te worden is door waar berouw te tonen. De Beloofde Messias(as) vervolgde dat sommige Christelijke priesters de ongegronde beschuldiging hebben geuit dat aangezien de Heilige Profeet(sa) ook vergeving vroeg, dit aantoonde dat hij zondig was, God verhoede. De Beloofde Messias(as) antwoordde door te zeggen dat zulke mensen zich niet realiseren dat het vragen om vergeving of istighfar een verheven kwaliteit is. Mensen zijn gemaakt met natuurlijke tekortkomingen, en profeten zoeken vergeving om niet te bezwijken onder dezelfde natuurlijke zwakheden. Ghafar betekent bedekken. Geen enkele profeet heeft dezelfde krachten als God, en dus kan niemand zichzelf beschermen, en dus hebben ook zij de bescherming van God nodig, daarom hebben alle profeten istighfar gedaan. Het is ook een misvatting van de Christenen wanneer zij zeggen dat Jezus nooit istighfar heeft gedaan. In feite, toen Jezus(as) smeekte: “Mijn Heer (Eli Eli), waarom hebt u mij verlaten?”, zocht hij, in essentie, de genade en bescherming van Allah.

Zijne Heiligheid (aba) citeerde verder de Beloofde Messias (as), die uitlegde dat istighfar een Arabisch woord is dat vergeving vragen betekent; God vragen om iemand te beschermen tegen de slechte gevolgen van eerdere fouten die zijn begaan, en om beschermd te worden tegen het begaan van fouten of slechte daden in de toekomst. Als iemand zich tot God wendt, wendt God zich nog meer tot hem.

Berouw afwijzen belemmert vooruitgang

Zijne Heiligheid(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias(as), die zei dat God beschreven wordt als de Levende (Al-Hayy) en Zelfbestaande en Al-onderhoudende (Al-Qayyum). Al-Hayy verwijst naar het feit dat God ook leven schenkt, maar dan laat Hij het leven dat Hij geschapen heeft niet in de steek, zoals een metselaar die een gebouw bouwt en het achterlaat. Dus, om door te gaan met leven, heeft men ook istighfar nodig voor de kracht om door te gaan met leven en om dit te doen zonder de vlek van zonde.

Zijne Heiligheid(aba) citeerde verder de Beloofde Messias(as), die zei dat het verwerpen van de realiteit van berouw vooruitgang en succes belemmert. Het is geen geheim dat een persoon in zijn eigen wezen niet compleet is, net zoals iemand niet geboren wordt als geleerde maar er naar toe moet werken. Op dezelfde manier vereist iemands morele standaard ontwikkeling. De eerste fasen van het leven zijn dus die fasen waarin iemand onderhevig is aan de lagere passies en vormen van leven. Het is wanneer iemand zich deze lagere staat realiseert en eruit komt om dichter bij God te komen, dat hij berouw toont en vergeving zoekt om dichter bij God te komen. Dit zijn over het algemeen de stadia die iemand in zijn leven doorloopt. Als God geen berouw had geaccepteerd, dan zou dat betekenen dat Hij niet van plan was om iemand verlossing te schenken.

Plezier en tevredenheid in het gebed ontwikkelen

Zijne Heiligheid(aba) zei dat iemand de Beloofde Messias(as) eens vroeg hoe je plezier in het gebed kunt ontwikkelen – dit is iets wat mensen zelfs vandaag de dag nog vragen. De Beloofde Messias(as) zei dat het ontstaat door deugdzame daden, en tot God te bidden om dit plezier te ontwikkelen omdat het niet ontwikkeld kan worden zonder Zijn hulp. Evenzo moet men volharden en volharden. Echter, als men niet streeft in dit opzicht, dan kan men niet bereiken wat men zoekt. Zonder de genade van God kan men niets bereiken en dus moet men altijd Zijn genade en hulp zoeken. Iemand die zich van God verwijdert, wordt zoals satan. Daarom moet men altijd vergeving zoeken, zodat men gered wordt van de ondergang.

Zijne Heiligheid(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias(as), die zei dat de deuren van Gods genade nooit gesloten zijn. Als iemand werkelijk berouw toont, dan moet hij weten dat God de Vaak Terugkerende Barmhartige is. Men moet niet denken dat God sommigen vergeeft en anderen niet, dat is een vorm van oneerbiedigheid tegenover Hem, want Gods barmhartigheid is groot en de deur van Zijn barmhartigheid is voor niemand gesloten.

Zijne Heiligheid(aba) ging verder met het citeren van de Beloofde Messias(as), die zei dat om een verandering in iemands zelf teweeg te brengen, hij vergeving moet zoeken. Degenen die als excuus aanvoeren dat ze het te druk hebben met hun wereldse werk om aandacht te besteden aan het wenden tot God en het bidden, moeten bang zijn. Ze moeten hier aandacht aan besteden. In feite, als iemand toestemming zou vragen aan zijn werkgever, dan zouden ze die in de meeste gevallen krijgen. Echt berouw en het zoeken naar vergeving kan alleen vruchtbaar zijn als de basisgeboden van aanbidding worden nageleefd.

Zijne Heiligheid (aba) bad dat we de ware geest van berouw en het zoeken van vergeving mogen begrijpen en dat we degenen mogen zijn die werkelijk berouw tonen en vergeving zoeken.

Begrafenisgebeden

Zijne Heiligheid(aba) zei dat hij de begrafenisgebeden zou leiden van de volgende overleden leden:

Ansa Begum

Ansa Begum was de dochter van Mir Muhammad Ishaq. Ze was geboren in Qadian. Haar moeder heette Saliha Begum. Ze heeft twee zonen en een dochter. Ze diende haar familie altijd op grote manieren. Ze was een oprechte Ahmadi met een eenvoudig en liefdevol karakter. Ze was goed op de hoogte van de geschiedenis van de gemeenschap. Ze adviseerde mensen vaak om een eerbaar leven te leiden. Ze had een groot mededogen voor de mensheid. Ze had een passie voor het dienen van het geloof. Ze maakte vaak de moskee in New York schoon. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah haar kinderen in staat moge stellen de erfenis van haar deugden voort te zetten en haar vergiffenis en genade te schenken.

Bushra Akram

Bushra Akram van Sialkot. Ze was deugdzaam en vroom. Ze was gastvrij, medelevend met de armen en hield van Khilafat. Ze wordt overleefd door haar man, drie dochters en een zoon. Haar zoon is missionaris in Sierra Leone en kon de begrafenis niet bijwonen omdat hij in dienst is. Hoewel ze maar één zoon had, zei ze dat zelfs als ze zeven zonen zou hebben, ze ze allemaal in dienst van het geloof zou stellen. Haar laatste woorden aan haar zoon waren om geduldig en standvastig te blijven. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah haar vergiffenis en barmhartigheid moge schenken en haar kinderen geduld mag schenken.

Musarrat Jahan

Musarrat Jahan van Australië. Haar grootvader was een Metgezel van de Beloofde Messias (as). Ze was 16 jaar bedlegerig geweest na een hersenbloeding. Ze was regelmatig in haar gebeden en had een speciale plaats in haar huis voor het aanbieden van gebeden. Ze hield veel van Khilafat. Ze wordt overleefd door haar man, drie zonen en drie dochters. Haar jongste zoon Hafiz Rashid Javaid is de Nazim Darul Qadha Rabwah. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah haar genade en vergiffenis moge schenken en haar kinderen in staat mag stellen om de erfenis van haar deugden voort te zetten.

Nasir Ahmad Qureshi

Nasir Ahmad Qureshi uit de VS. Hij wordt overleefd door haar vrouw, twee zonen en drie dochters. Een van zijn kleinzonen, Waqas Khurshid is missionaris, terwijl een andere kleinzoon studeert aan Jamia Ahmadiyya Canada. Hij diende de gemeenschap in verschillende hoedanigheden. Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah hem vergeving en genade moge schenken. Hij was gehecht aan de moskee en zorgde altijd voor de morele opleiding van zijn kinderen. Hij was recht door zee en oprecht. Zijne Heiligheid bad dat Allah zijn kinderen in staat moge stellen om de erfenis van zijn deugden voort te zetten.

OPMERKING: Ishaat team van Majlis Khuddam-ul-Ahmadiyya NL neemt de volledige verantwoordelijkheid voor eventuele fouten of miscommunicatie in deze samenvatting van de vrijdagpreek.