Klik hier om de video te bekijken

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, zei Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba)dat hij incidenten had verteld uit het leven van de Heilige Profeet ^(sa) met betrekking tot de Slag bij Badr of gebeurtenissen die daarna plaatsvonden.

Huwelijk met Hazrat A’ishah ^(ra)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat deze incidenten ook het huwelijk van de Heilige Profeet ^(sa) met Hazrat A’ishah ^(ra) bevatten. Na het overlijden van Hazrat Khadijah ^(ra) vroeg Hazrat Khaulah ^(ra) aan de Heilige Profeet ^(sa) of hij opnieuw wilde trouwen. De Heilige Profeet ^(sa) vroeg: “Met wie”? Er werd hem verteld dat als hij wilde trouwen met iemand die nog nooit getrouwd was geweest, hij kon trouwen met A’ishah, en als hij wilde trouwen met een weduwe, kon hij trouwen met Saudah. De Heilige Profeet ^(sa) gaf Hazrat Khaulah ^(ra) toestemming om beide families te benaderen om te zien of ze geïnteresseerd waren. Toen Hazrat Khaulah ^(ra) naar Hazrat A’ishah’s ^(ra) huis ging, was Hazrat Abu Bakr ^(ra) niet thuis, maar haar moeder Umm-e-Rumman wel. Zij adviseerde om te wachten tot Hazrat Abu Bakr ^(ra) thuiskwam om over de zaak te spreken. Toen hij thuis kwam, gaf Hazrat Khaulah ^(ra) het voorstel door aan Hazrat Abu Bakr ^(ra), waarop hij zich afvroeg of, als broers zijnde met de Heilige Profeet ^(sa), dit huwelijk kon plaatsvinden. Toen Hazrat Khaulah ^(ra) de Heilige Profeet ^(sa) hierover vroeg, antwoordde de Heilige Profeet ^(sa) en zei dat ze alleen broers waren in geloof, dus er was geen belemmering als het voorstel geaccepteerd zou worden. Na overleg ging Hazrat Abu Bakr ^(ra) akkoord en vroeg Hazrat Khaulah ^(ra) om de acceptatie van het voorstel over te brengen aan de Heilige Profeet ^(sa).

Zijne Heiligheid ^(aba) vertelt dat na het huwelijk, de Heilige Profeet ^(sa) tegen Hazrat A’ishah ^(ra) zei dat hij twee keer over haar had gedroomd voordat ze getrouwd waren. In één droom zag de Heilige Profeet ^(sa) dat een engel haar droeg in een zijden doek. In de andere droom zei de engel dat dit de vrouw van de Heilige Profeet ^(sa) was. De Heilige Profeet ^(sa) dacht dat als dit zou gebeuren, Allah het zo zou maken.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat er een overlevering is dat Hazrat Abu Bakr ^(ra) eens, nadat het huwelijk geregeld was, aan de Heilige Profeet ^(sa) vroeg waarom hij niet de Rukhsati deed of Hazrat A’ishah ^(ra) mee naar huis nam. De Heilige Profeet ^(sa) antwoordde dat het te wijten was aan de bruidsschat. Daarna gaf Hazrat Abu Bakr ^(ra) de Heilige Profeet ^(sa)het vereiste bedrag, dat hij vervolgens als bruidsschat gaf.

Leeftijd van Hazrat A’ishah ^(ra) ten tijde van haar huwelijk

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat er veel verschillende meningen zijn over de leeftijd van Hazrat A’ishah ^(ra) ten tijde van haar huwelijk. Velen uiten hier ook beschuldigingen over. In principe was er niets bijzonders dat plaatsvond, anders zouden de tegenstanders destijds zeker bezwaren hebben geuit. Een dergelijk bezwaar is echter niet terug te vinden in historische verslagen. Wat betreft de gevallen waarin de leeftijd van Hazrat A’ishah ^(ra) als veel jonger is opgetekend, de Rechter en Rechtvaardige Scheidsrechter van deze tijd, de Beloofde Messias ^(as) heeft verklaard dat dit ongegronde beweringen zijn. De Beloofde Messias ^(as) verklaarde dat noch de Koran noch de Hadith de leeftijd van Hazrat A’ishah ^(ra) als negen jaar oud ten tijde van haar huwelijk onderbouwen.

Zijne Heiligheid (aba) citeerde Hazrat Mirza Bashir Ahmad ^(ra) die hierover het volgende schrijft:

‘Na het overlijden van Hazrat Khadijah ^(ra) werd de Heilige Profeet (sa) in een huwelijksband verbonden met A’ishah Siddiqah ^(ra). Dit was in 10 Nabawi tijdens de maand Shawwal. Op dat moment was Hazrat A’ishah ^(ra) zeven jaar oud. Echter, zelfs in die tijd lijkt het erop dat haar groei en ontwikkeling opmerkelijk goed was gerijpt; anders was er geen reden voor Khaulah bint Hakim ^(ra), die dit huwelijk had voorgesteld, om haar te beschouwen als een geschikte vrouw voor de Heilige Profeet ^(sa). In ieder geval was ze tot dan toe nog niet volledig volgroeid en om deze reden, hoewel de Nikah had plaatsgevonden, moest de Rukhsatanah nog plaatsvinden en dus, volgens de lokale gewoonte, bleef ze bij haar ouders wonen. Echter, nu, in het tweede jaar van Hijrah, nadat vijf jaren waren verstreken sinds de aankondiging van haar huwelijk, was ze volledig volwassen op de leeftijd van twaalf. Als zodanig was het Hazrat Abu Bakr ^(ra) zelf die de Heilige Profeet ^(sa) benaderde en verzocht om de Rukhsatanah te laten plaatsvinden. Hierop regelde de Heilige Profeet ^(sa) dat de bruidsschat werd betaald (in die tijd was het gebruikelijk dat de bruidsschat contant werd betaald) en in de maand Shawwal 2 A.H. nam Hazrat A’ishah ^(ra) afscheid van het huis van haar ouders en trad binnen in het huishouden van de Heilige Profeet ^(sa)‘. (The Life & Character of the Seal of Prophets ^(sa), Vol. 2, pp. 237-238).

Deugden van Hazrat A’ishah ^(ra)

Zijne Heiligheid(aba) citeerde verder Hazrat Mirza Bashir Ahmad ^(ra):

‘Ondanks haar jonge leeftijd was de intelligentie en het geheugen van Hazrat A’ishah ^(ra) absoluut opmerkelijk, en onder de opvoeding en training van de Heilige Profeet ^(sa) ontwikkelde zij zich verbazingwekkend in een hoogst buitengewoon tempo. In werkelijkheid was dit precies het doel van de Heilige Profeet ^(sa) om haar op zo’n jonge leeftijd naar zijn huis te brengen; zodat hij haar vanaf een jonge leeftijd kon opleiden volgens zijn wensen en zij de langst mogelijke gelegenheid kon krijgen om in zijn gezelschap te blijven zodat zij geschikt kon worden gemaakt voor het gevoelige en prachtige werk dat op de vrouw van een wetgevende Profeet rustte. Als zodanig slaagde de Heilige Profeet ^(sa) in dit doel en Hazrat A’ishah ^(ra) verleende een dergelijke dienst in de hervorming, opvoeding en training van de moslimvrouwen, die ongeëvenaard is in de geschiedenis van de wereld. Een zeer groot en significant deel van de Ahadith van de Heilige Profeet ^(sa) is gebaseerd op de vertellingen van Hazrat A’ishah ^(ra). Een zeer groot en belangrijk deel van de Ahadith van de Heilige Profeet ^(sa) is gebaseerd op de vertellingen van Hazrat A’ishah ^(ra). In feite is het aantal van haar vertellingen alleen al opgelopen tot een groot totaal van 2.210. Het niveau van haar kennis, wijsheid en diepe begrip van de religie was zodanig dat de meest eminente metgezellen haar accepteerden als een autoriteit en zouden profiteren van haar genade. Het is zelfs beschreven in vertellingen dat na de Heilige Profeet ^(sa), de metgezellen niet werden geconfronteerd met een enkele wetenschappelijke kwestie waar Hazrat A’ishah ^(ra) geen antwoord op had. Er is een verklaring van ‘Urwah bin Zubair ^(ra): “In kennis van de Heilige Koran, in kennis van het erfrecht, in kennis van wettige en onwettige zaken, in de wetenschap van jurisprudentie, in poëzie, in geneeskunde, in kennis van de vertellingen van Arabië, en in de wetenschap van genealogie, heb ik geen grotere geleerde gezien dan A’ishah ^(ra).”

In deugdzaamheid en tevredenheid bezat ze zo’n grote status dat ze bij een gelegenheid toevallig een bedrag van 100.000 dirham kreeg en voor zonsondergang had ze het hele bedrag aan liefdadigheid geschonken, ook al had ze die avond niets te eten in haar eigen huis. Het was vanwege deze zeer lofwaardige eigenschappen, die hun pracht begonnen te tonen zelfs in het tijdperk van de Heilige Profeet ^(sa), dat ze bijzonder geliefd was bij de Heilige Profeet ^(sa). Soms zei hij: “Van alle mensen is A’ishah ^(ra) voor mij het meest geliefd.” Op een ander moment zei de Heilige Profeet ^(sa): “Er zijn veel uitstekende modellen onder de mannen, maar heel weinig onder de vrouwen.” Toen noemde de Heilige Profeet ^(sa) Asiyah, de vrouw van Farao en Maria, de dochter van Imran, waarna hij vervolgde door te zeggen: “A’ishah ^(ra) bezit zo’n superioriteit over de vrouwen, zoals Tharid, dat tot het beste voedsel van Arabië behoort, bezit over ander voedsel.” Bij een gelegenheid klaagden sommige van de andere Azwaj-e- Mutahharat bij de Heilige Profeet ^(sa) over Hazrat A’ishah ^(ra), maar hij zweeg. Echter, toen zijn vrouwen aandrongen, zei de Heilige Profeet ^(sa): “Wat zal ik doen met deze klachten? Het enige waar ik me bewust van ben is dat ik geen openbaring van mijn God ontvang in het dekbed van een andere vrouw, maar ik ontvang deze openbaring vaak in het dekbed van A’ishah ^(ra)”. Goede genade! Hoe heilig was de vrouw die begiftigd was met deze onderscheiding en hoe heilig was de man wiens criteria voor huiselijke liefde niets anders was dan heiligheid en zuiverheid!” (The Life & Character of the Seal of Prophets ^(sa), Vol. 2, pp. 247-249).

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Hazrat A’ishah ^(ra) nog 48 jaar leefde na het overlijden van de Heilige Profeet ^(sa).

Incident van Hazrat Zainab (ra)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat een ander incident dat kort na de Slag bij Badr plaatsvond betrekking had op de dochter van de Heilige Profeet ^(sa) Hazrat Zainab ^(ra). Haar man, Abu al-Aas bin Rabi, werd gevangengenomen door de moslims ter gelegenheid van de Slag van Badr. Hazrat Zainab ^(ra) stuurde een ketting die aan haar gegeven was door Hazrat Khadijah ^(ra). Bij het zien van de ketting had de Heilige Profeet ^(sa) tranen in zijn ogen. Hij zei tegen de Metgezellen dat als ze akkoord gingen, ze Abu al-Aas moesten bevrijden en ook de ketting moesten teruggeven, wat ze deden. Hij werd echter vrijgelaten op voorwaarde dat hij haar vrouw zou toestaan om naar Medina te migreren. Toen de Quraish hoorden dat Hazrat Zainab ^(ra) wegging gingen ze haar achterna en vonden haar in Dhi Tuwa. Een van hen naderde haar en liet haar kameel schrikken waardoor Hazrat Zainab ^(ra) viel en omdat ze op dat moment zwanger was, verloor ze het kind. Er zijn ook overleveringen waarin staat dat haar kameel werd geraakt door een speer, waardoor Hazrat Zainab ^(ra) op een rots viel en zo verloor ze haar kind. Er is opgetekend dat Hazrat Zainab ^(ra) daarna een paar dagen in Mekka bleef waarna Hazrat Zaid ^(ra), die door de Heilige Profeet ^(sa) naar Mekka was gestuurd, Hazrat Zainab ^(ra) ‘s nachts hielp Mekka te verlaten.

Onrechtvaardigheden begaan tegen Palestijnse en Israëlische burgers

Zijne Heiligheid ^(aba) zei: ‘Op dit moment wil ik een oproep doen om te bidden met betrekking tot de omstandigheden in de wereld van vandaag. De afgelopen dagen is de oorlog tussen Hamas en Israël aan de gang, waardoor burgers aan beide kanten, waaronder vrouwen, kinderen en ouderen, zonder onderscheid worden gedood of al zijn gedood. Zelfs in tijden van oorlog staat de islam het doden van vrouwen, kinderen of iedereen die op geen enkele manier aan de oorlog deelneemt niet toe. Dit is iets waarover de Heilige Profeet (sa) in zeer sterke bewoordingen richtlijnen gaf. De wereld zegt, en bepaalde zaken bewijzen ook aan, dat Hamas deze oorlog heeft geïnitieerd en schuldig is aan het willekeurig doden van Israëlische burgers. Ondanks het feit dat het Israëlische leger vele onschuldige Palestijnen heeft gedood. Moslims moeten in ieder geval handelen volgens de leer van de islam. Israël is verantwoordelijk voor wat zijn leger heeft gedaan en er zijn veel verschillende manieren om tot een oplossing te komen. Als een oorlog gerechtvaardigd is, dan kan die worden uitgevochten tussen legers en niet met vrouwen, kinderen en onschuldigen. De laatste omstandigheden zijn dat ze hebben gezegd dat meer dan een miljoen mensen Gaza moeten verlaten en sommigen zijn inderdaad vertrokken. Gelukkig heeft de VN, hoe zacht ook, een zekere stem verheven en gezegd dat dit een schending van de mensenrechten zou zijn en verkeerd zou zijn, wat tot veel problemen zou leiden. Israël zou dit bevel dan ook moeten heroverwegen. In plaats van met klem te zeggen dat dit verkeerd is, doet de VN slechts een verzoek. In elk geval hebben de onschuldigen die niet deelnemen aan de oorlog helemaal geen schuld. Als de wereld Israëlische vrouwen, kinderen en gewone burgers als onschuldig beschouwt, dan zijn de Palestijnen net zo onschuldig.

De leerstellingen van deze mensen van het Boek zeggen ook dat zulke moorden onmogelijk zijn. Als er beweerd wordt dat de moslims fout zaten, dan moeten deze mensen ook naar zichzelf kijken. In ieder geval moeten we veel bidden.

De Palestijnse ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk gaf hier een televisie-interview aan de BBC en in antwoord op een vraag zei hij dat Hamas een militante groep is, geen regering, en dat het geen band heeft met de Palestijnse regering. Tegelijkertijd stelde hij de vraag, en terecht, dat als er echte gerechtigheid zou zijn, zulke dingen niet zouden gebeuren; als grote machten niet met dubbele standaarden zouden opereren, dan zou er nooit zoveel onrust en oorlog in de wereld kunnen zijn. Als er dus een einde zou komen aan deze dubbele moraal, dan zou er ook geen oorlog meer zijn.

Dit zijn precies de dingen die ik al geruime tijd beweer in het licht van de leer van de islam. Op het moment dat mensen het ermee eens zijn, zijn ze echter niet bereid om ernaar te handelen. Nu hebben alle grote mogendheden, of Westerse mogendheden, gerechtigheid opzij gezet en verenigen zich om de Palestijnen wreed te behandelen en er wordt gesproken over legers die vanuit alle richtingen worden gestuurd. Er worden beelden getoond van de onderdrukten om het onrecht dat wordt aangedaan uit te beelden en er worden valse berichten getoond in de media. De ene dag is er nieuws over de toestand van Israëlische vrouwen en kinderen en hun erbarmelijke omstandigheden. De volgende dag blijkt dat het geen Israëliërs waren, maar Palestijnen. Toch nemen de media hiervoor geen enkele verantwoording en wordt er sympathie voor hen getoond. Deze mensen volgen gewoon wie de macht heeft. Ze buigen voor iedereen die wereldlijke middelen heeft.

Bij nadere analyse lijkt het erop dat de grootmachten het oorlogsvuur eerder aanwakkeren dan doven; ze willen geen einde maken aan oorlogsvoering. Na de Eerste Wereldoorlog richtten de grootmachten de Volkenbond op om een einde te maken aan oorlogen. De Volkenbond faalde echter omdat hij niet voldeed aan de eisen van rechtvaardigheid en omdat hij zijn eigen dominantie wilde behouden. Toen vond de Tweede Wereldoorlog plaats en er wordt gezegd dat er meer dan 70 miljoen levens verloren gingen. Hetzelfde gebeurt nu met de VN. De VN werd opgericht om gerechtigheid te brengen in de wereld, om de onderdrukten te steunen en om te proberen een einde te maken aan oorlogen. Dit alles is echter nog lang geen realiteit. Iedereen is gewoon bezig met zijn eigen belangen. De gemiddelde persoon kan de schadelijke gevolgen van de oorlog die het gevolg zal zijn van deze onrechtvaardigheden niet eens bevatten; alle grootmachten zijn zich echter terdege bewust van de ernstige gevolgen. Desondanks wordt er geen aandacht besteed aan het tot stand brengen van gerechtigheid. Niemand is zelfs bereid om hier aandacht aan te besteden.

In deze omstandigheden zouden de moslimlanden op zijn minst tot bezinning moeten komen. Ze moeten hun verschillen uit de weg ruimen en een eenheid vormen. Als Allah de Almachtige moslims heeft bevolen om hun relaties met de Mensen van het Boek te verbeteren door te zeggen:

تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ کَلِمَۃٖ سَوَآءِۭ بَیۡنَنَا وَبَیۡنَکُمۡ 

“Kom tot een woord dat gelijk is tussen ons en jullie.” (De Heilige Koran, 3:65)

Verwijzend naar God, hoe komt het dan dat moslims – die allemaal dezelfde geloofsbelijdenis hebben – hun verschillen niet opzij kunnen zetten en zich niet kunnen verenigen? Ze moeten zich bezinnen en een eenheid vormen. Dit kan het middel worden om wanorde in de wereld uit te roeien. Ze moeten zich verenigen en een klinkende stem verheffen voor het vervullen van de vereisten van rechtvaardigheid en het vervullen van de rechten van de onderdrukten, waar die zich ook bevinden. Als ze zich als één verenigen, dan zal er ook kracht achter hun stem staan. Anders zullen deze moslimregeringen verantwoordelijk zijn voor het verlies van onschuldige moslimlevens. Deze machten moeten zich altijd de leiding van de Heilige Profeet ^(sa) herinneren, dat zowel de onderdrukkers als de onderdrukten geholpen moeten worden. Dit belangrijke punt moet begrepen worden. Moge Allah de Almachtige moslimregeringen verstand en begrip schenken en hen in staat stellen zich te verenigen en rechtvaardigheid te vestigen. Moge Hij de wereldmachten verstand en begrip schenken, zodat zij in plaats van de wereld naar de ondergang te leiden, de wereld proberen te redden van de ondergang. Moge hun doel niet zijn om hun ego’s te bevredigen. Ze moeten altijd onthouden dat wanneer de vernietiging komt, hun eigen krachten niet veilig zullen zijn. 

Hoe dan ook, alles wat we hebben is het wapen van het gebed, dat elke Ahmadi nu meer dan ooit zou moeten gebruiken. Sommige Ahmadi-huishoudens in Gaza werden vernietigd. Moge Allah de Almachtige hen beschermen. Moge Hij alle onschuldigen en onderdrukten beschermen, waar zij zich ook bevinden.

Moge Allah de Almachtige begrip schenken aan Hamas, zodat zij niet verantwoordelijk worden voor de wreedheden die hun eigen mensen worden aangedaan, noch mogen zij onrechtvaardigheden begaan tegen wie dan ook. Als ze gedwongen worden om te vechten, dan moeten ze dat doen volgens de voorschriften van de islam. Vijandschap voor een ander volk mag ons er niet van weerhouden om rechtvaardig te handelen, dit is het gebod van Allah de Almachtige.

Moge Allah de Almachtige de grootmachten in staat stellen om rechtvaardigheid te brengen aan beide kanten en zo vrede te stichten. Het mag niet zo zijn dat zij naar één kant neigen en zich zo de rechten van de andere kant toe-eigenen. Mogen zij geen onrecht en wreedheden begaan.

Moge Allah de Almachtige ons de mogelijkheid schenken om getuige te zijn van vrede en veiligheid in de wereld.

Grafreden

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij de begrafenis gebeden zou leiden van de volgende overleden leden:

Dr. Bashir Ahmad Khan

Dr. Bashir Ahmad Khan uit het Verenigd Koninkrijk is onlangs overleden. Hij was de kleinzoon van Mir Ahmad (ra), een metgezel van de Beloofde Messias ^(as). Hij was regelmatig in het aanbieden van zijn gebeden en het houden van vasten. Hij was zeer vroom en oprecht. Hij diende enige tijd in het Ahmadiyya ziekenhuis in Ghana. Na zijn verhuizing naar het Verenigd Koninkrijk vertaalde en vatte hij de preken van de Vierde Kalief ^(rh) samen. Hij hield van de Heilige Koran. Hij leerde zijn kinderen ook de vertaling van de Heilige Koran.  Hij had verschillende gedichten en uittreksels uit de geschriften van de Beloofde Messias ^(as) uit zijn hoofd geleerd. Hij wordt overleefd door zijn vrouw, zoon en zes dochters. Hij was regelmatig in het aanbieden van gebeden, was deugdzaam en hield van de Gemeenschap en Khilafat. Hij had een passie voor het verspreiden van de boodschap van islam. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah hem vergiffenis en barmhartigheid moge schenken en zijn kinderen in staat mag stellen om de erfenis van zijn deugden voort te zetten.

Wasima Begum

Wasima Begum vrouw van Dr. Shafiq Saikal die ook Naib Wakilul Tasnif was. Ze overleeft door haar man en drie zonen. Ze had een diepe liefde voor Khilafat. Ze was altijd bereid om offers te brengen. Haar man was iemand die zijn leven had gewijd aan de zaak van de godsdienst en zou zeggen dat volgens de woorden van de Kalief, de vrouw van een levensdevotee ook een levensdevotee is. Ze zorgde voor de armen en hield van iedereen. Ze was altijd een weldoener voor anderen. Ze droeg ook de verantwoordelijkheid voor het huwelijk van vele meisjes. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah haar vergiffenis en barmhartigheid moge schenken en haar kinderen in staat mag stellen de erfenis van haar deugden voort te zetten.

OPMERKING: Ishaat team van Majlis Khuddam-ul-Ahmadiyya NL neemt de volledige verantwoordelijkheid voor eventuele fouten of miscommunicatie in deze samenvatting van de vrijdagpreek.